Week 47

Het is December! Eigenlijk kan ik het niet helemaal geloven maar het is toch echt zo. Voor mij komt het waarschijnlijk ook omdat het Sinterklaas hoort te zijn maar dat is het niet. Ik kijk het Sinterklaas journaal en eet kruidnoten (die ik in Oktober mee hiernaartoe heb genomen en nee ze zijn nog niet oud) maar meer kan ik niet doen. Komende donderdag, 5 December, ga ik uit eten met Sam en een nichtje van haar vorige werkgever dus ik doe tenminste iets leuks. Verder met de orde van de dag.
Maandag was weer een goeie oude maandag zoals altijd. Wel de tuin in geweest en de boodschappen uitgepakt maar meer niet. Jemima en Saskia waren nog aan het herstellen van hun oorontsteking en we wilden dat ze deze week weer naar peuterspeelzaal zouden gaan dus op maandag maar even rustig aan zodat ze nog verder konden rusten. Mima was op zondag ook van Claire en James’s bed gevallen dus moest ook even tot rust komen daarvan. Ze was de enige van de drie die eigenlijk al snel weer naar binnen wilde. Dat hebben we voorkomen door een wandeling door de tuin te maken in plaats van alleen op het grasveld rond te rennen.
Dinsdag gingen we, gelukkig, weer naar peuterspeelzaal behalve Jemima want Claire vond dat ze nog een beetje langer moest herstellen. Ze lijkt altijd zieker te worden dan de andere twee en Claire wilde het niet riskeren dat ze al zo snel weer een nieuwe ziekte op zou lopen. Eigenlijk ging het beter dan we hadden verwacht want pas toen we Imogen en Saskia weer op gingen halen, leek ze te merken waar ze geweest waren, best grappig. Daarvoor zei ze dat haar zusjes boven lagen te slapen . En ze kreeg natuurlijk alle aandacht van mij en Sam. Niet dat we iets bijzonders hebben gedaan met haar, alleen gespeeld en haar een beetje tv laten kijken maar ze kreeg toch meer aandacht dan anders.
Woensdag zouden we naar Hadleigh gaan maar we hadden luiers nodig en die hadden ze de laatste keer niet daar dus stelde Sam voor om naar Asda te gaan en vrijdag naar Hadleigh. Dus de meiden in de auto gegooid en op naar Asda. Voordeel is ook dat het er dan een stuk minder druk is dan in het weekend dus is het makkelijker om boodschappen te doen, ook voor jezelf. Niet dat ik echt dingen nodig had maar het is leuk. Weer de drieling winkelwagen tevoorschijn gehaald en de meiden ingeladen. Ik moet eerlijk toegeven dat we nog nooit zoveel aandacht hebben gekregen in Asda. Er is ons wel 3x verteld dat we zo’n geluk hadden met drie kinderen. Is erg lastig aangezien ze eigenlijk niet van ons zijn. ’s Middags is het ondertussen zo vroeg donker dat het niet de moeite is om nog te proberen om naar buiten te gaan. Tegen de tijd dat de meiden uit bed zijn, echt wakker zijn, en hun snack hebben gehad, is het ondertussen rond kwart voor 4 en is het met een beetje geluk nog een half uurtje licht. Gelukkig vinden de meiden het niet erg om binnen te spelen, zeker niet als we ervoor zorgen dat we ’s ochtends niet thuis zijn.
Donderdag mocht ook Jemima weer naar peuterspeelzaal dus hadden Sam en ik het huis helemaal voor onszelf. Was wel weer wennen na ongeveer 2 weken altijd iemand, en dan vooral kinderen, om ons heen te hebben. Maar het is toch ook wel fijn om tijd te hebben om te was te doen, bedden te verschonen, de koelkast schoon te maken, en crumble te bakken. Claire wilde eigenlijk dat Jemima appel zou eten in de crumble maar alle appels waren rot aangezien ze al een paar weken op de schaal lagen. Volgende week gaan we het opnieuw proberen. Sam is niet heel erg happig op Jemima appels geven maar ik denk dat het best moet kunnen: ze heeft altijd appels gegeten zonder dat het effect had op haar dus moet het nu ook goed gaan. Kinderen weer opgehaald en weer naar huis. Het blijft fijn om ze op te halen want ze lijken het nog steeds niet te verwachten. Deze keer gelukkig geen tekeningen of andere knutselwerkjeswant dat is altijd zo’n gedoe met in de auto laden. Op de één of andere manier fijn de knutsels altijd nog nat van lijm of verf en met 3 kinderen en meerder knutsels is het bijna onmogelijk alles makkelijk de auto in te krijgen. Zeker als de meiden besluiten dat ze het eigenlijk liever zelf vast willen houden wat niet kan omdat het nog nat is. Dan is het huilen en zit je met huilende kinderen in de auto. Maar meestal gaat het gelukkig goed.
Vrijdag gingen we naar Hadleigh! We waren al in geen eeuwen in de bibliotheek geweest dus ik was erg benieuwd hoe dat zou gaan. Ze zijn altijd goed geweest in de bieb maar ze lopen nu ook meer dus kunnen ze makkelijker ontsnappen. Maar het ging een heel stuk beter dan we ooit hadden kunnen verwachten. Imogen wilde de hele tijd voorgelezen worden en de andere twee lazen meer zelf boeken maar ze zijn wel 45 minuten braaf geweest. Toen begon Saskia zich te vervelen en wilde ze door de bieb lopen (die erg klein is dus het kan geen kwaad) en begonnen haar zusjes natuurlijk mee te doen. Dus vonden Sam en ik het tijd worden om weer richting de auto te gaan. Onderweg nog een pasteitje gekocht voor de lunch (die van ons, niet die van de meiden) en de auto in naar huis. Tijdens de lunch belde Claire om te vragen of ik aub Sam kon helpen met de meiden voor een paar uurtjes want ze zou later zijn. Geen probleem dus ik heb fijn ’s middags ook half gewerkt. Had gelijk 2 kinderen aan me hangen omdat Sam blijkbaar niet goed genoeg was maar daar zijn ze kleuters voor (een uur later was alleen Sam goed genoeg en kon ik niks goed doen).
Zaterdag ochtend met Sam naar Colchester: we waren al om half 10 op de parkeerplaats. Eerst ontbeten en daarna snel wat boodschappen gedaan. Sam wilde naar haar zus vlakbij London en wilde rond 12en op weg. Uiteindelijk werd het kwart over 12 omdat ze mij thuis af moet zetten (auto is nog steeds kapot) maar ze was er redelijk tevreden over. Claire en James waren ook uit met de meiden dus ik had het huis voor mezelf. Niet meer gedaan dan tv kijken en kerstkado’s inpakken. Een beetje vroeg misschien maar ik had niks beters te doen en verveelde me. Dat was eigenlijk mijn zaterdag wel. Claire zei later nog wel dat de auto als het goed is maandag weer gemaakt moet zijn dus komend weekend zal ik weer zelf kunnen rijden!
Zondag is tot nu een beetje saai. Sam is nog bij haar zus al kan ze elk moment terug komen en Claire en James zijn net richting de kerstmarkt in Nayland gegaan. Niks mis mee maar ze zijn soms een beetje slecht in mij laten weten dat ze weg zijn. Als ik ze niet weg had zien rijden, had ik niet geweten dat ze weg waren. Als het goed is, gaan Sam en ik straks nog naar Sainsbury’s maar dat ligt er voor mij een beetje aan hoe ze zich voelt. Ik overleef het ook wel om een dag binnen te zitten.
Ik bedenk me net dat ik over 3 weken in Nederland zal zijn om deze tijd… Best een raar idee omdat er nog zoveel moet gebeuren voor die tijd. Mijn weekenden zitten al redelijk vol tot die tijd en de weken eigenlijk ook. Als iemand me nog wil zien rond de kerst moet je het maar melden en dan kijken we of er iets af te spreken is. Tot nu toe heb ik weinig in m’n agenda staan (behalve dan kerst en mijn verjaardag natuurlijk) dus er is een hoop mogelijk.
Tot volgende week!

XxX Emma