Week 49
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
15 December 2013 | Verenigd Koninkrijk, Stoke by Nayland
Dit wordt een korte update ten eerste omdat er niks is gebeurd (of veel maar veel van hetzelfde) en ten tweede omdat ik niet veel tijd heb.
Maandag was Jemima nog ziek en Claire besloot thuis te blijven zodat Jemima bij haar in bed kon liggen terwijl de andere 2 met Sam en mij konden spelen. Nanny (James’s moeder) was er ook nog om te helpen dus dat was fijn. Imogen en Saskia waren ook ziek maar een stuk beter dan Jemima. Zeker Imogen was goed als ze medicijnen had gekregen en was dan vrolijk aan het spelen. Alleen eten ging niet van harte maar er werd door alle drie nog wel iets gegeten.
Dinsdag ging Nanny weer naar huis maar Claire bleef nog wel thuis werken. Eerlijk gezegd had ze nu zelf ook een verkoudheid net als de meiden dus had ze een extra goede reden om thuis te blijven. Jemima weer bijna de hele dag bij zich in bed gehad dus Sam en ik hadden alleen de andere 2 weer. James was laat die avond wat wij raar vonden aangezien hij wist dat de meiden ziek waren maar hij was gelukkig iets voor 10en weer thuis dus niet extreem laat.
Woensdag was Jemima wat beter maar begonnen Imogen en Saskia erger te worden… Dan was het nog gelukkig dat we tenminste één gezond kind hadden. Claire was tegen deze tijd ook echt ziek omdat ze gebroken nachten had gehad omdat de kinderen in haar bed wilden slapen of op hun kamer dus dat hielp ook niet.
Donderdag vond Claire het tijd worden om Saskia en Imogen naar de dokter te brengen, vooral Saskia omdat ze weigerde rechtop te zitten en niet wilde eten. De dokter zei dat het een erger verkoudheid was maar dat het wel goed zou komen. Als Claire tegen de avond of de volgende ochtend nog steeds bezorgd was, mocht ze bellen of terug komen. ’s Avonds was Claire inderdaad bezorgd en belde ze de dokter terug. Die zei dat ze maar moest komen wat Claire weigerde aangezien het koud en mistig was wat niet goed zou zijn voor Saskia (Imogen had wel verhoging maar zat en at iets). De dokter is uiteindelijk langs gekomen en voor we het wisten stond er ook een ambulance voor de deur om Saskia naar het ziekenhuis te brengen… Het bleek dat ze zuurstof nodig had en een longinfectie had. Ook bleek dat de dokter (een andere dan die haar naar het ziekenhuis stuurde, we zitten bij een huisartsen praktijk dus hebben steeds een andere dokter) haar die ochtend nooit naar huis had mogen sturen. Sam en ik de andere 2 naar bed gebracht terwijl Claire met Saskia naar het ziekenhuis ging. James bleef thuis om op de meiden te passen.
Vrijdag ging James vrolijk naar zijn werk en bleven Sam en ik achter met twee kleine meisjes die niet snapten waar papa en mama en hun zusje waren gebleven. Vooral Jemima had het (en heeft het) daar nog wel een beetje lastig mee. James kwam uiteindelijk rond lunchtijd terug om naar het ziekenhuis te gaan om het over te nemen van Claire zodat ze kon slapen. Opa en oma kwamen ook om te helpen. Saskia bleek aan beide longen een infectie te hebben en is aan de antibiotica en zuurstof. Moet je net Saskia hebben die het al haat om vaseline op haar lippen gesmeerd te krijgen…
Zaterdag ging Claire al vroeg weer naar het ziekenhuis dus Sam en ik waren ook vroeg weer aan het werk. Opa en oma zijn handig maar kunnen het zeker niet samen af om op de kinderen te passen. Met Jemima en Imogen ging het tegen deze tijd al zo goed dat ze geen verhoging meer hadden en al weer aardig wat aten. James kwam terug terwijl Claire in het ziekenhuis zat om aandacht aan de andere twee te geven. Imogen vindt het allemaal wel best maar Jemima huilt als papa of mama weg gaan omdat ze als de dood is dat ze niet meer terug komen. Ze weigert dus ook om te gaan slapen omdat papa of mama dan plotseling weer kunnen verdwijnen. Verder is het veel tv kijken om ze rustig te houden want rennen is nog geen goed idee!
Zondag hebben Claire en James weer omgewisseld dus Claire is nu thuis. Ze kon vertellen dat Saskia’s longen iets beter zijn en dat ze begint te vragen om dingen waarmee ze de hele zaal wakker maakt dus dat is een goed teken! Opa en oma zijn naar huis omdat oma morgen naar het ziekenhuis moet maar zullen tegen de middag weer terug komen. Faith is er nu om te helpen en om Sam en mij wat rust te geven aangezien we allebei al bijna een week non-stop aan het werk zijn. Faith gaat morgen middag weer weg dus zal afwisselen met opa en oma. Ook ben ik voor het eerst in 7 dagen ongeveer weer buiten het huis geweest! Het was niet meer dan Faith ophalen van het station maar toch beter dan niks. Omdat mijn auto de enige auto is die James kan rijden, is hij constant weg. Geeft niet maar na een week begin ik verschijnselen van claustrofobie te ontwikkelen. Nu Faith er is, heb ik een paar uur vrij en zit ik dit te typen. Sam heeft morgenochtend vrij zodat ze wat dingen naar het postkantoor kan brengen.
Over een week ben ik in Nederland. Kijk ik nu met gemengde gevoelend naar – aan de ene kant verheug ik me op iedereen weer zien maar aan de andere kant wil ik niet weg als het nog niet goed gaat met Saskia – maar dat zal goed komen. Ik hoop op zaterdag een snelle update te doen over komende week en dan is het Kerst!
Tot dan!
XxX Emma
Maandag was Jemima nog ziek en Claire besloot thuis te blijven zodat Jemima bij haar in bed kon liggen terwijl de andere 2 met Sam en mij konden spelen. Nanny (James’s moeder) was er ook nog om te helpen dus dat was fijn. Imogen en Saskia waren ook ziek maar een stuk beter dan Jemima. Zeker Imogen was goed als ze medicijnen had gekregen en was dan vrolijk aan het spelen. Alleen eten ging niet van harte maar er werd door alle drie nog wel iets gegeten.
Dinsdag ging Nanny weer naar huis maar Claire bleef nog wel thuis werken. Eerlijk gezegd had ze nu zelf ook een verkoudheid net als de meiden dus had ze een extra goede reden om thuis te blijven. Jemima weer bijna de hele dag bij zich in bed gehad dus Sam en ik hadden alleen de andere 2 weer. James was laat die avond wat wij raar vonden aangezien hij wist dat de meiden ziek waren maar hij was gelukkig iets voor 10en weer thuis dus niet extreem laat.
Woensdag was Jemima wat beter maar begonnen Imogen en Saskia erger te worden… Dan was het nog gelukkig dat we tenminste één gezond kind hadden. Claire was tegen deze tijd ook echt ziek omdat ze gebroken nachten had gehad omdat de kinderen in haar bed wilden slapen of op hun kamer dus dat hielp ook niet.
Donderdag vond Claire het tijd worden om Saskia en Imogen naar de dokter te brengen, vooral Saskia omdat ze weigerde rechtop te zitten en niet wilde eten. De dokter zei dat het een erger verkoudheid was maar dat het wel goed zou komen. Als Claire tegen de avond of de volgende ochtend nog steeds bezorgd was, mocht ze bellen of terug komen. ’s Avonds was Claire inderdaad bezorgd en belde ze de dokter terug. Die zei dat ze maar moest komen wat Claire weigerde aangezien het koud en mistig was wat niet goed zou zijn voor Saskia (Imogen had wel verhoging maar zat en at iets). De dokter is uiteindelijk langs gekomen en voor we het wisten stond er ook een ambulance voor de deur om Saskia naar het ziekenhuis te brengen… Het bleek dat ze zuurstof nodig had en een longinfectie had. Ook bleek dat de dokter (een andere dan die haar naar het ziekenhuis stuurde, we zitten bij een huisartsen praktijk dus hebben steeds een andere dokter) haar die ochtend nooit naar huis had mogen sturen. Sam en ik de andere 2 naar bed gebracht terwijl Claire met Saskia naar het ziekenhuis ging. James bleef thuis om op de meiden te passen.
Vrijdag ging James vrolijk naar zijn werk en bleven Sam en ik achter met twee kleine meisjes die niet snapten waar papa en mama en hun zusje waren gebleven. Vooral Jemima had het (en heeft het) daar nog wel een beetje lastig mee. James kwam uiteindelijk rond lunchtijd terug om naar het ziekenhuis te gaan om het over te nemen van Claire zodat ze kon slapen. Opa en oma kwamen ook om te helpen. Saskia bleek aan beide longen een infectie te hebben en is aan de antibiotica en zuurstof. Moet je net Saskia hebben die het al haat om vaseline op haar lippen gesmeerd te krijgen…
Zaterdag ging Claire al vroeg weer naar het ziekenhuis dus Sam en ik waren ook vroeg weer aan het werk. Opa en oma zijn handig maar kunnen het zeker niet samen af om op de kinderen te passen. Met Jemima en Imogen ging het tegen deze tijd al zo goed dat ze geen verhoging meer hadden en al weer aardig wat aten. James kwam terug terwijl Claire in het ziekenhuis zat om aandacht aan de andere twee te geven. Imogen vindt het allemaal wel best maar Jemima huilt als papa of mama weg gaan omdat ze als de dood is dat ze niet meer terug komen. Ze weigert dus ook om te gaan slapen omdat papa of mama dan plotseling weer kunnen verdwijnen. Verder is het veel tv kijken om ze rustig te houden want rennen is nog geen goed idee!
Zondag hebben Claire en James weer omgewisseld dus Claire is nu thuis. Ze kon vertellen dat Saskia’s longen iets beter zijn en dat ze begint te vragen om dingen waarmee ze de hele zaal wakker maakt dus dat is een goed teken! Opa en oma zijn naar huis omdat oma morgen naar het ziekenhuis moet maar zullen tegen de middag weer terug komen. Faith is er nu om te helpen en om Sam en mij wat rust te geven aangezien we allebei al bijna een week non-stop aan het werk zijn. Faith gaat morgen middag weer weg dus zal afwisselen met opa en oma. Ook ben ik voor het eerst in 7 dagen ongeveer weer buiten het huis geweest! Het was niet meer dan Faith ophalen van het station maar toch beter dan niks. Omdat mijn auto de enige auto is die James kan rijden, is hij constant weg. Geeft niet maar na een week begin ik verschijnselen van claustrofobie te ontwikkelen. Nu Faith er is, heb ik een paar uur vrij en zit ik dit te typen. Sam heeft morgenochtend vrij zodat ze wat dingen naar het postkantoor kan brengen.
Over een week ben ik in Nederland. Kijk ik nu met gemengde gevoelend naar – aan de ene kant verheug ik me op iedereen weer zien maar aan de andere kant wil ik niet weg als het nog niet goed gaat met Saskia – maar dat zal goed komen. Ik hoop op zaterdag een snelle update te doen over komende week en dan is het Kerst!
Tot dan!
XxX Emma
-
15 December 2013 - 18:22
Marianne Lindeman:
Hoi emma, valt niet mee he als ze zo ziek zijn. En zeker opname in het ziekenhuis. Is wel een stommen arts zeg maar goed dat er meerderen zijn in de praktijk. Een moeder voelt dat toch goed aan hoor, als je kinderen ziek zijn. Maar we hopen dat ze weer gauw opknapt, voor je naar holland komt. De verbinding was op het laatst heel slecht, het was net of je aan het spellen was, geen gehoor wel leuk.zaten denk ik te veel vogeltjes op de lijn. Nu meid hou je taai zorg goed voor je zelf, en veel sterkte met de kleintjes, dikke knuf. Van ons.
-
15 December 2013 - 18:32
Jos:
Een erg ziekelijke bedoening daar... Het voordeel is dat je dan zelf flink wat weerstand opbouwt... :-)
-
15 December 2013 - 19:54
Anne :
Wat een gedoe he, als ze zo na elkaar ziek worden en natuurlijk nog vervelender als er zo een kleintje naar het Ziekenhuis moet. Hopelijk is ze al weer wat opgeknapt.
En ja, kleintjes steken de oudere ook aan, maar net als er al wordt gezegd, is goed voor de weerstand.
Ik heb een griepprik en volgens mij , dit is al de derde keer, helpt dat wel. Nog niet ziek geweest.
Maar ik vind het altijd vervelend als die kleintjes zo ziek zijn, hoewel het hier gelukkig meevalt. Soms verkouden, maar niet vervelend.
De Kerstboom staat en wat kerst dingen sieren de kamer. Is weer gezellig.
Vandaag zijn we naar een Kerstmarkt geweest in Landsmeer. Was erg gezellig en het weer is hier nog lekker.
Eigenlijk zacht voor de tijd van het jaar.
Wel lage temperaturen, zeker niet bibberend koud.
Nou lieve Emma nog even en je komt weer gezellig naar "Nederland". Fijne week, de kleintjes ,"gauw opknappen en voor het gezin een Fijne Kerst.
En jij, natuurlijk veel pklezier straks THUIS.
Groetjes van Jacq. en ANNE.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
