Week 4

Ten eerste zou ik me graag willen verontschuldigen aan iedereen die me de laatste maand heeft gemaild / gesms’t / me op een andere manier heeft gecontacteerd. Ik doe echt m’n best om iedereen te antwoorden maar soms schiet het erbij in en vergeet ik het simpelweg. Zeker als ik overdag wordt gemaild, vergeet ik ’s avonds te antwoorden…
Zullen we beginnen met het goede nieuws? Ten eerste: Saskia is weer helemaal beter en zichzelf. Sam en ik hebben haar deze week voor het eerst echt als zichzelf gezien (eerst moest ze aan ons wennen en toen kwamen de tandjes) en ze is ontzettend blij en vooral ondeugend. Haar favoriete spelletje is je iets aanbieden en dan als je het wil pakken, het terugnemen. Oh, en eten op de grond gooien. Ze kijkt je aan, schud haar hoofd om aan te geven dat het niet mag en gooit haar eten op de grond. Ze is volstrekt niet onder de indruk van wie dan ook als ze dat doet. En omdat Jemima en Imogen ernaast zitten, krijg je kopiegedrag en liggen er dus 3 stukken appel op de grond…Verder wordt er veel voorgelezen en gezongen, The Wheels of the Bus is een favoriet dus soms wordt dat wel 5 keer achterelkaar gezongen (door mij ja), ook in de auto, waar ze al ‘ah, ah’ begon te doen als ik het ene couplet nog niet af had, alsof ik het niet moest wagen om op te houden.
Ten tweede: Ik heb vrijdag andere au pairs ontmoet! Woensdag heb ik tussen de middag toch maar een andere au pair uit de lijst van het bureau gemaild en ze reageerde binnen een uur. Zij moest vrijdag al naar Colchester voor een taalcursus dus we hebben daarna afgesproken. Ook nam ze twee andere au pairs mee die ook op de taalcursus zitten en hier pas net zijn. Lenka, die ik heb gemaild, komt uit Slowakije, is hier sinds Oktober, is net 26 geworden, en spreek al goed Engels. Julie is Frans, is hier nu twee weken, en spreek redelijk Engels maar omdat ze na een uur iets wilde eten zonder ons (snapte ik ook niet want we zagen haar later in Colchester lopen), heb ik haar niet heel erg lang gesproken. Het laatste meisje komt uit Spanje maar ik weet haar naam niet en zou het anders toch niet kunnen spellen. Het was iets van Ajina maar zeker weten doe ik het niet. Ook hielp het niet dat haar Engels erg slecht was en het dus moeilijk was om met haar te praten. Maar ik geloof dat het de bedoeling is dat we elke vrijdag afspreken zeker omdat die drie dan al in Colchester zijn maar zeker weet ik het niet. We hebben ongeveer 2/3 uur door de stad gelopen dus heb het meeste wel gezien aangezien het centrum niet heel erg groot is (maar de buitenwijken met woonhuizen wel). Als eerste zijn we naar een museum geweest waar ze info hebben over de geschiedenis van Colchester en een leuke verzameling van speelgoed door de eeuwen heen. Zo kwam ik onder andere te weten dat in de 17de eeuw geloof ik er veel Nederlanders naar Colchester zijn gekomen door de geloofsonderdrukking. Er is nu dan ook nog een ‘Dutch Quarter’ in Colchester maar behalve als je de geschiedenis kent, is er niet veel aan te zien, het is niet zo dat de straatnamen ook in het Nederlands geschreven zijn ofzo. Lenka heeft me een lift naar huis aangeboden wat ik met plezier heb aangenomen omdat ik niet heel veel zin had om met de bus te gaan (jaja, ben met de bus geweest! Zo meer). Na een interessante omweg die ons werd aangeraden door de satnav zijn we bij mij thuis aangekomen. Ze wilden niet binnen komen maar hebben wel even naar het huis gekeken door de poort en waren onder de indruk. Blijkbaar wonen zij ook in grote huizen maar is die van mij net een tikkeltje groter ;-).
Dan nu het slechte nieuws maar doen? Ten eerste: Saskia is nu beter maar maandag begon Imogen (eigenlijk zondag maar toen waren papa en mama er) en was ze de hele dag hangerig op Faith. Arme Faith kon geen kant op en heeft maar met Imogen op schoot geprobeerd huiswerk te maken. Dinsdag middag is ze naar boven gegaan voor de meisjes wakker werden en Imogen was blij tot ze Faith weer zag na het eten: toen werd het huilen en hangerig zijn. Woensdag was Faith er niet meer dus ging het weer beter. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat Imogen ook echt ziek was want ze had lichte koorts. Woensdag was de koorts gelukkig ook voorbij (ze had ’s nachts op een gegeven moment eventjes 38 nog iets) maar ze had wel uitslag op haar buik en rug. Sam begon gelijk te stressen (is ze erg goed in) maar Immie had nergens last van en het werd niet erger (wel geleidelijk minder) dus hoefden we niet naar de dokter. Immie werd dus weer beter en toen begon Jemima…Dat is het nadeel van een drieling, ze krijgen alles altijd omstebeurt. Jemima is nu verkouden en al is ze niet hangerig ofzo, je kan het toch wel merken en ze is net uit haar hum.
Het tweede slechte nieuws? Volgens mij heeft Jemima me aangestoken. Werd zaterdag ochtend wakker met keelpijn en het werd niet beter. Wel gewoon naar Colchester gegaan (gelijk strepils kunnen kopen ;-)) en dat ging goed maar voel me nu niet veel beter. Ben druk bezig met druiven eten, strepsils sabbelen, en cranberry sap drinken. Meer dan een verkoudheid zal het niet worden maar toch vind ik het niet heel erg fijn.
Nou dat was het wel voor het goede en slechte nieuws geloof ik. Op dinsdag zijn we naar een playgroup geweest in Dedham. Onze buurvrouw van Thorington House organiseert het eens per twee weken dus dat leek ons wel een leuke introductie. Heel bijzonder vond ik het niet want het was niet meer dan met z’n allen spelen en iets eten en drinken. Maar de meiden hebben hun ogen uitgekeken en nauwelijks met iets gespeeld omdat ze teveel onder de indruk waren van de andere kinderen. Jemima heeft 20 minuten met een orange bal rondgelopen (leek op de sinaasappel waar ze thuis graag mee speelt) en bleef het aan andere kinderen aanbieden. Wij weten dat het betekend dat ze je accepteert en met je wil spelen maar geen van de andere kinderen nam het ding aan…Wij vonden het zielig voor Jemima dat ze maar afgewezen bleef worden maar ja, wisten die andere kinderen veel ;-). Vrijdag zijn we samen met Granny (Claire’s moeder) naar de bibliotheek van Hadleigh geweest om daar even rond te lopen. Het weer was niet geweldig dus dit was een mooie oplossing. Granny is lid geworden van de bieb dus hebben we boeken kunnen lenen. De meiden vonden het geweldig en wilden eigenlijk ook niet terug naar huis maar het was al kwart over 11 dus we moesten naar huis om te lunchen. En ik moest de bus halen om naar Colchester te gaan! (jaja, hier komt het bus avontuur)
Dus. Ik ben eindelijk met de bus naar Colchester geweest (I know, dat had ik nog niet eerder gemeld! Wat een verrassing!). Ik was van plan om het 2 weekenden geleden te doen maar toen sneeuwde het dus kon ik een rijdende bus wel vergeten. Vorig weekend ging Sam ook naar Colchester dus kon ik met haar meerijden. Eerst heeft Granddad me naar de bushalte in Stoke gereden (lopend doe ik daar 40 minuten over) en hij heeft met me gewacht tot de bus er was (hij is zo lief) omdat hij de bus niet vertrouwde. Toen de bus eraan kwam, bleek het een rode Chambers bus te zijn uit het jaar nul (zoiets was het: http://www.geograph.org.uk/photo/542316). Wel een dubbeldekker gelukkig dus ik kon fijn voorin zitten en alles goed zien (de bus was redelijk uitgestorven). De prijs viel me persoonlijk tegen maar iedereen zegt dat het een redelijke prijs is dus dat zal ik maar geloven dan: het is £3.55 voor een enkele reis. Zaterdag weer met de bus geweest omdat ik dingen moest hebben (of wilde hebben) dus heeft Sam me gedropt en is Faith me uiteindelijk op komen halen. Het nadeel is ook dat de bus maar eens in het uur gaat en de laatste bus om 17:30. Zonder auto is het dus onmogelijk om in Colchester uit eten te gaan of naar bios te gaan ofzo. De eerste keer dat ik in de bus zat, miste ik de autogordel wat voor mijn gevoel aangeeft hoe veilig ik me voelde…Volgens Granny en Granddad is het zo dat bussen in de stad nieuw en mooi zijn en degene die ook naar de countryside rijden zijn wat aftandser en ouder. Ik had inderdaad het gevoel dat de bus uit elkaar kon vallen soms en de verwarming was duidelijk kapot want het was niet heel erg warm. Maar okay, hij rijdt en redelijk op tijd (van de 3 keer, 1 keer 5 minuten te lang moeten wachten). En een voordeel is dat ik nu al mijn kleingeld kwijt ben aan de bus!
Maar ik ben dus zaterdag in m’n eentje naar Colchester geweest omdat ik naar de Boots moest (kruidvat) en naar de HMV (free record shop) wilde. Vooral de laatste was essentieel want ze gaan misschien failliet (iets wat ik vreselijk vind, want waar moet ik nu dan m’n cd’s en dvd’s gaan kopen?). Heb natuurlijk weer veel te veel geld uitgegeven aan zowel nuttige als nutteloze dingen maar dat wist ik van te voren. Heb met m’n stomme hoofd gewoon cd’s gekocht maar kan ze nu dus alleen maar luisteren op m’n laptop op iTunes waar ik eigenlijk helemaal geen cd voor nodig heb…Maarja, ik wilde ze wel hebben en ik gaat leuk staan in m’n kamer. Na 1.5 uur had ik het eigenlijk wel gezien in Colchester in m’n eentje maar ik weigerde naar huis te gaan omdat ik niet £ 7 uit wilde geven aan de bus voor slechts 1.5 uur. Dus ben andere winkels ingegaan wat natuurlijk weer niet heel goed was voor m’n portomonnee maar ik heb er wel een kalender aan overgehouden voor £ 2.5 van Waar is Wally! Ik kan nu dus elke maand weer op zoek gaan naar Wally ;-). Ook de H&M gevonden en ook daar was uitverkoop en ze hadden m’n rokje in het orange! Heb nu dus een groen en orange rokje en de laatste voor £ 5. Ben er ook weer achter gekomen dat lunchen in je eentje maar saai is maar ik heb nu wel een volle spaarkaart van Cafe Nero dus kan nu een keer gratis koffie halen (ga je mee, Marianne;-)). Ook naar de bibliotheek daar geweest en zag er wel goed uit dus ga er nu over nadenken of ik misschien toch lid wil worden (volgens mij is het gratis dus kwaad kan het niet). Het nadeel is alleen wel dat het toch redelijk ver weg is. Dat waren geloof ik wel de grootste avonturen van de week, veel meer is er niet gebeurt.
Oh! Donderdag middag is er iets gebeurd wat grote gevolgen kan hebben voor het huis: Dan (de tuinman) en zijn vriendin zijn uit elkaar. Niet dat we haar kenden (Sam en Claire hebben haar 1 keer gezien en ze was niet al te vriendelijk) maar blijkbaar is ze één van de enige mensen die Dan hier kende dus het zou kunnen dat zij de reden was dat hij hier is gebleven en niet mee is gegaan naar Norfolk met de mensen die dit huis eerst hadden. Sam en ik achter het nu niet onwaarschijnlijk dat hij alsnog daarnaartoe zal gaan, zeker omdat zijn moeder daar ook werkt. Sam is dus nog niet verhuisd naar het Coach House (en ik dus niet naar haar kamer) omdat ze wil wachten tot hij weer terug is uit Portsmouth waar hij met vrienden dronken aan het worden is (hij heeft hier niet veel vrienden hoorden we van Gemma). Als hij echt weggaat, wil Sam niet alleen in het andere huis wonen (is het te groot voor, ben er donderdag avond in geweest) dus komt ze of weer hier of moeten Faith en ik daar ook maar naartoe ;-). De toekomst zal het uitwijzen maar wij denken dat Dan hier niet heel lang meer zal zijn. To be continued…

Ps: sorry voor de lange verhalen hoor, zal proberen twee keer per week te updaten, wordt het misschien niet zo’n heel lange lap tekst.