Week 3/4

En weer waren er twee weken voorbij… Echt hoor, met mee vrije tijd zou je denken dat het makkelijker is om regelmatig te updaten maar op de één of andere manier is het alleen maar moeilijker! Waarschijnlijk omdat ik een stuk meer weg ben dan voorheen. Nadeel is alleen wel dat ik me niet meer zo goed kan herinneren wat ik precies wanneer heb gedaan.
De eerste dinsdag: geen idee. Waarschijnlijk niet meer gedaan dan op die maandag en dat was ook al niet veel. Ik heb ontdekt dat maandag en dinsdag erg snel voorbij gaan, waarschijnlijk omdat ik zo veel wil doen omdat ik het huis voor mezelf heb.
Woensdag moest ik eerst naar de zusterspost voor m’n intro gesprek. Allemaal leuk en aardig. Allemaal vrije tests gekregen dus daar maar vrolijk op ingegaan. ’s Middags heb ik met Albie koekjes gebakken want het weer was niet al te geweldig. Eerst een lading normale en daarna een lading chocolade koekjes. Het was een recept wat ik al vaak had gebruikt met de meiden maar dit keer waren ze ontzettend goed! ’s Avonds met Daan en Els uit eten geweest vlakbij Victoria bij een Thai. Ook erg lekker.
Donderdag was het de eerste dag dat oma op Tom zou komen passen. Ging eigenlijk erg goed. Ik had een beetje het gevoel dat ik in de weg liep maar dat was waarschijnlijk meer gevoel dan echt waar. Na de lunch nog even op een slapende Tom gepast zodat oma naar haar andere dochter kon en toen was het tijd om een andere au pair te ontmoeten voor koffie. Ze is Spaanse en woont in Clapham, zo’n 10 minuten met de bus. Het was erg gezellig.
Vrijdag gingen we naar het platteland! Charlie heeft daar een huis geëerft van zijn oma en daar gingen we naartoe. Ik wist dat het oud zou zijn maar dit sloeg alles! Het huis was groter en ouder dan Thorington en er stonden meubels in die ik normaal zie in oude huizen van de National Trust. Het hele huis is aan modernizering toe maar omdat het zo oud is, moeten ze eerst overal toestemming voor hebben en daar zijn ze nu mee bezig. Ik heb er heerlijk geslapen want het was zo donker en stil dat je zelfs om 9 uur ’s ochtends nog dacht dat het midden in de nacht was. De reis was nog een hele onderneming want er stond natuurlijk file. De jongens gedroegen zich gelukkig redelijk goed.
Zaterdag was het ’s ochtends takke weer dus meer doen dan met je boek in de bibliotheek (ja, die was er ook) zitten, kon je niet doen. Tegen de middag begon het gelukkig op te klaren want we gingen naar een dorpsfeest op het landgoed van een vriend. Die had natuurlijk een nog groter huis (al zijn we daar niet in geweest) en een nog grotere tuin met zelfs een kerkje eraan vast. Was op zich allemaal wel gezellig. Op de terug weg nog eventjes langs andere vrienden om een kop thee te drinken en weer naar huis.
Zondag ben ik eerst een wandeling gaan maken want ik dacht ‘kom ik ben op het platteland en wil wel een keer op gras wandelen ipv asfalt’. Zo gezegd zo gedaan. Charlie heeft me eerst naar zijn vader gereden – die woont op een boerderij op zo’n 10 minuten rijden van het grote huis – en vanaf daar ben ik gaan lopen. Het was allemaal erg stil en rustig en heel erg fijn om eventjes het drukke London uit te zijn. Voor de lunch was ook Grace’s vader gekomen dus ik heb nu alle grootouders ontmoet (Charlie’s moeder is 2 jaar geleden overleden). Verder aten we fazant, blijkbaar geschoten op het land van Charlie of zijn vader. Het smaakte naar kip. Aan het eind van de middag zouden we weer terug naar London gaan maar dat werd uiteindelijk pas een uur of 19:00. Nog stonden we in de file.
Maandag was het weer tijd om bij te komen. Ook tijd om mijn was te doen en kamer schoon te maken maar dat hoort er ook bij. Ik heb gemerkt dat ik maandag en dinsdag erg fijn vind omdat ik simpelweg alleen ben en er niemand is die over mijn schouders meekijkt. Deze maandag was wat anders omdat de boiler meneer zou komen maar dat betekende alleen dat ik vanaf 12:00 uur thuis moest zijn. Dat was trouwens ook nog leuk: op vrijdag kwam de goede man om alles te checken maar vond zoveel fouten dat hij de boiler uit moest zetten… Gelukkig gingen we toch weg! Maandag kwam hij terug om alles te repareren maar hij was er pas rond 16:00. En ging weg rond 20:00. Het had nog heel wat voeten in de aarde. Het is allemaal goed gekomen en we konden ’s avonds allemaal weer douchen.
Dinsdag heb ik in het park gezeten. Het was zulk lekker weer dat ik niet binnen wilde zitten en aangezien de tuin hier niet heel erg groot is, besloot ik mijn heil te zoeken in het park. Niet heel erg lang gezeten maar toch buiten geweest.
Woensdag was een rare dag. Grace stuurde me eerder weg omdat ze wilde dat ik dan eerder terug was zodat ze naar de sportschool kon maar toen ik terug kwam, wilde ze niet meer weg. Ik heb me wel vermaakt in de tussentijd door naar Knightsbridge te gaan om Jane Austens oude huis te vinden en naar het Victoria en Albert museum te gaan. Ik heb maar iets van 4 zalen gedaan maar het is toch gratis en ik kan nu terug wanneer ik wil! Zoals ik al zei, bij thuiskomst was alles een beetje vreemd maar we zijn er doorheen gekomen. Ik moest voor de tweede avond oppassen (dinsdag ook al) want Charlie was in Zwitserland en Grace moest ergens naartoe. Geen probleem, behalve dat Albie leek te voelen dat z’n moeder weg wilde want hij wilde niet slapen. Gelukkig kon Grace uiteindelijk toch nog op tijd weg.
Donderdag kwam oma weer. Ze neemt altijd een hele tas vol met speelgoed en zooi mee voor Tom waar hij dan geacht wordt mee te spelen. Allemaal iets meer leerzame dingen dan waar hij normaal mee speelt. Ik ben gaan koken want de kip moest op. ’s Middags naar Wimbledon Common geweest wat eigenlijk een heel groot park is maar dan net iets wilder dan een normaal park. Er zijn dus wel grasvelden maar het is allemaal minder aangelegd dan andere parken in London. Nadeel was dat ik daar niet helemaal op gekleed was dus ik moet nog een keer terug maar dan met stevigere schoenen.
Vrijdag besloot ik dat ik shorts nodig had dus ik ben naar het winkelcentrum gelopen. Dus ik ben nu in het bezig van een fijn paar shorts. Al is het nu niet zonnig meer. ’s Avonds ben ik voetbal wezen kijken met wat andere au pairs en het leukste was nog wel dat het 4 Spaanse dames waren (en 1 Poolse maar die kon het allemaal niet zo erg boeien). Wel sneu voor hen dat Spanje verloor maar leuk voor mij!
Zaterdag met Daan naar het Soane Museum geweest. Dat ik een klein museum aan een plein waar een man woonde die Romeinse stukken marmer verzamelde. Het hele huis stond dus vol met marmer. Erg indrukwekkend. Daarna wezen lunchen en daarna naar de film want we hadden niks beters te doen en het regende toch. ’s Avonds dacht ik weer op te moeten passen maar dat ging uiteindelijk niet door dus ik heb de avond voor mezelf gehad!
Zondag was ik uitgenodigd door de Spaanse au pairs om mee te gaan naar een park in noord London om te gaan picknicken. Uiteindelijk zijn we naar een overdekte markt geweest omdat het, alweer, regende maar dat was fijn rondkijken. Ok, we hebben er bijna een uur over gedaan om te besluiten waar we naartoe zouden gaan maar het was het waard. Het zijn allemaal meiden van mijn leeftijd dus dat is ook wel fijn. Allemaal erg aardig, enige nadeel is dat ze soms Spaans beginnen te spreken omdat ze zich niet in het Engels uit kunnen drukken.
Vandaag is het weer maandag. Ik heb de was maar weer gedaan. Verder kon ik niks verzinnen dus ik probeer morgen wel wat langer te werken. 5 Uur per dag lijkt niet veel maar soms vind ik het moeilijk om dat vol te maken! M’n relatie met de jongens is nog op en af: het ene moment zijn ze lief en aardig en het volgende wordt ik genegeerd of wordt er tegen me geschreeuwd. Al schreeuwt de oudste soms tegen iedereen als het niet naar zijn zin is dus daar trek ik me niks meer van aan. Meer heb ik niet echt te melden geloof ik. Ik zal proberen deze week beter te updaten maar ik kan niks beloven…

XxX Emma