Week4.5?
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
07 Februari 2013 | Verenigd Koninkrijk, Stoke by Nayland
Vandaag is het dus maandag en omdat ik gisteren al zoveel geschreven heb, weet ik nu eigenlijk niet zo veel te zeggen. Dan is weer terug in het Coach House: hij kwam zaterdagnacht terug en heeft toen Claire en James wakker geschreeuwd omdat hij geen sleutel had en Sam de deuren, logischerwijze, op slot had gedaan. Claire was er niet heel blij mee de volgende ochtend…Maar hij leek zondagmiddag weer blij en volgens Gemma (z’n zus) is hij alweer over z’n ex heen, wat ik persoonlijk erg snel vond na één weekend maar ik weet niet precies hoelang ze al bij elkaar waren. Sam zou vandaag verhuizen maar ze is nog niet heel erg bezig dus ik denk dat het tegen het einde van de week zal worden eer ik ook verhuisd ben. Zolang ik op m’n nieuwe kamer zit als Sonja komt, vind ik het best (dus ik heb nog meer dan een week ;-)).
Met de verkoudheden gaat het ook nog niet beter: de drieling lopen nu allemaal met snotneuzen rond en Sam, Faith, en ik zijn alle drie niet helemaal happy. Claire en James weet ik niet maar ik geloof niet dat ze heel erg lekker in hun vel zitten. Claire ging gisteravond vroeg naar bed want toen ik beneden kwam om m’n kruik te vullen (rond half 10), was ze al boven en zat James in z’n eentje tv te kijken en z’n chocoladetoetje te eten. De meiden lijken er verder niet veel last van te hebben al zijn ze iets hangeriger dan normaal. Daar komt nog een bij dat Saskia niet meer met speen mag slapen dus ’s avonds (en nu net tussen de middag) eerst 10 minuten ligt te huilen voor ze in slaap valt. Overdag heeft ze nergens last van maar als ze moet slapen of zelfs de slaapkamer maar in komt, begint ze te huilen en naar de plek te wijzen waar de speen lag. Is eigenlijk best zielig maar ja.
Ook zijn vandaag de boodschappen gebracht wat elke maandag gebeurt. Er komt dan een minibusje langs met een mannetje die allemaal plastictassen uitlaat en in de gang dropt. Nu weet ik dat jullie de gang niet hebben gezien maar het is zo veel dat je er daarna niet meer langs kan. Alleen voor de drieling zijn er al 7 pakken volle melk van 2 liter elk…De koelkast puilt dan ook uit op maandag en dinsdag. Het is best leuk om alles uit te pakken en weg te zetten maar je bent er toch al gauw meer dan 15 minuten mee bezig.
Iets wat ik vanmiddag en ’s avonds heb gedaan om huilende meisjes af te leiden, was ‘daar komt een muisje aangelopen, zo in…nekje geslopen, kielekielekiele’. Het werkte verbazingwekkend goed en elke keer werd er opnieuw gegiecheld. Als ik met één bezig was, kwam de volgende al met een uitgestrekte arm van schiet eens op, ik wil ook nog een keer. Zeker omdat Sam de Engelse versie al een paar keer op ze uitgeoefend heeft, verbaasde het mij hoe goed ze hierop reageerden. Wat ik nog wel het leukste vind, is dat Sam het niet bij ze kan doen en ze dat niet lijken te snappen. Sam riep vandaag dat ze me nodig had wat hierom bleek te gaan. Saskia stond blijkbaar met een uitgestrekte arm voor Sam maar Sam kon niks doen. Stiekem vond ik het best hilarisch ;-).
Het gaat iets beter met Saskia en haar speen: ze is dinsdag na slechts één minuut schreeuwen uit zichzelf gaan slapen. Nu moet ik toegeven dat dat te maken kan hebben gehad met het feit dat ze om half 5 wakker is geworden en niet meer heeft geslapen…Zelfs ik werd wakker van haar geschreeuw terwijl ik toch redelijk ver weg slaap. Claire is dus vanaf half 5 in de weer geweest met Saskia om om half 7 weg de gaan naar het station om te werken; Sam en ik vragen ons af en toe af hoe ze het in ’s hemelsnaam volhoud. Ook de verkoudheden lijken minder te worden al geldt dat momenteel vooral voor de drieling en niet voor de rest: Sam en ik, en zelfs Dan, voelen ons slap en moe, geen zin om iets te doen (wat wel moet met drie rondrennende kinderen) en Faith was zelfs zo erg dat je naar de huisarts is geweest en ’s middags weer is gaan slapen terwijl ze pas om 10 uur op was. Ook heeft ze d’r stage in het ziekenhuis van 12 uur af moeten zeggen wat logisch is, je kan niet met pasgeboren baby’s werken als je je niet lekker voelt. We zijn dus ook maar niet naar de playgroup geweest vandaag want we wilden niet nog meer mensen aansteken (en Sam en ik hadden er eerlijk gezegd ook de puf niet voor). Wel zijn we naar de brievenbus gelopen met z’n 6en, zo’n 50 meter buiten de poort. Dat was meer dan lang genoeg want er staat een koude wind. Blijkbaar wordt er ook sneeuw enzo voorspeld maar volgens de BBC website zal hier niks vallen of is het minimaal, gelukkig.
Woensdag zijn we naar een indoor playground geweest in Colchester, een andere dan de vorige keer. Deze was vriendelijker voor kinderen van de drielings leeftijd maar het eten was een stuk minder ;-). Vooral de ballenbak is een grote favoriet dus daar hebben we het grootste gedeelte van onze tijd doorgebracht. Ook de autootjes waar je in moet zitten en dan zelf moet lopen of geduwd worden waren een favoriet omdat je daar toch best hard in geduwd kan worden. Voor Sam, Faith, en mij was het goed voor onze armspieren! Daar geluncht dus er is in de auto geslapen dus Faith is ook maar even gaan slapen om gezelschap te houden want er moest toch iemand in de auto blijven zitten. Sam en ik hebben in de tussentijd thee zitten drinken en een beetje opgeruimd.
De avonden zijn tegenwoordig erg chaotisch en laat omdat Dan momenteel weigert om James van het station op te halen. Dit betekend dat Claire James mee moet nemen dus zelf ook pas na 7en thuis is. Op zich helemaal niet erg maar het betekend wel dat Sam en ik tot later door moeten werken en dat Claire haar meiden minder ziet. Ik kom pas aan koken toe als het half 8 is dus eet rond 8en wat me niet heel erg bevalt maar er is niks aan te doen. Het zal wel beter worden, zeker als James zelf kan rijden, maar wanneer dat zal gebeuren is nog maar de vraag.
Sam heeft dinsdag voor het eerst in haar nieuwe kamer in het andere gebouw geslapen dus ik ga vrijdag verhuizen heb ik besloten! Sam is nu druk bezig met al haar spullen overzetten dus tegen vrijdag moet het lukken om zelf ook over te gaan. De kamer wordt niet groter ofzo maar er zal tenminste een kledingkast in staan. En, belangrijk, het is een warmere kamer omdat hij boven de keuken is gestationeerd. Nadeel is dat de badmaker niet meer en-suite is (ja, na een maand ben ik al zo verwend dat ik een en-suite badkamer wil) maar ik heb nog wel m’n eigen badkamer al is ie dan om de hoek. Ook de badkamer is warmer want er zijn geen ramen. Oh, en er is nog geen gordijn voor het slaapkamer raam maar dat gaat er, hopelijk, nog wel komen. Het is wel een kamer naast die van de meiden dus ben benieuwd hoeveel ik van ze zal horen, Sam zegt dat het wel meevalt. Ik hoop het maar want de laatste tijd is er altijd wel één die ’s nachts wakker wordt en begint te huilen.
Saskia is nog steeds niet helemaal van haar speen af al gaat het steeds beter. Tussen de middag geeft ze geen kik meer maar woensdagavond heeft ze van een uur of acht tot iets van half 10 gehuild en geschreeuwd. Arme Claire heeft uiteindelijk haar avondeten in bed gegeten. Het was waarschijnlijk niet alleen haar speen maar ze was waarschijnlijk ook niet helemaal lekker (ze had ’s avonds maar weinig gegeten) en de wind waaide nogal hard tegen haar raam aan. Zeker ’s avonds is dat een redelijk spooky geluid. Ze is gelukkig gewoon gaan slapen en lijkt er niet veel last van te hebben dat ze minder slaapt dat normaal maar het is ook voor haar ouders niet fijn.
Ik weet nog niet wat ik van het weekend ga doen (op vrijdagmiddag na dan) want Sam gaat naar haar vader dus daar kan ik dit weekend niet op vertrouwen. Misschien dat ik weer naar Colchester ga (de enige plek die te bereiken is zonder auto) maar aangezien de stad nu ook weer niet zo ontzettend groot is, doe ik dat misschien toch maar niet want ik heb alles nu wel redelijk gezien. Volgend weekend komt Sonja dus dan moet ik wel naar Colchester om haar op te halen (wat ik niet erg vind) dus waarschijnlijk zorg ik dat ik dan eerder daar ben om eerst ietwat te kunnen shoppen ofzo.
Oh, ik ga trouwens updaten als ik twee pagina’s vol heb op word (nu dus) dus ik weet niet meer op welke dagen ik precies zal posten. Ligt er aan hoeveel ik gedaan heb en dus te vertellen heb ;-)
XxX Emma
-
07 Februari 2013 - 16:19
Marianne Lindeman:
Hoi emma, hier alles oke, wat een gezellig verslag was het weer. Zo zie hoe groter het huis zoveel meer mensen moeten de monden wordengevoed. Het sneeuw hier weer maar het blijft niet liggen, giterenochtend werden we met een flinke slaag sneeuw wakker. Maar het dooide heel snel weg. Toen marco met lucas en daphne kwamen zie lucas oma het gaat niet met de slee, beetje papje. Hij is wel met zijn kleine sneeuw ruimer het gras schoon gaan maken, hij had het erg naar zijn zin, hj hoefde geen toffie te drinken. Nu maandag krijgt robbert de sleutel van zijn huis, hier is alles een beetje vol gebouwd. We hebben al een hoop voor hem verzammeld. Nu emma verhuis ze vrijdag en tot mails, liefs, knuffel. Xxxx je tantetje en oompje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley